وزارت خارجه چین نیز در پیامی پیروزی لولا در انتخابات را تبریک گفت.
به استناد گزارشهای خبری، چین مشخصا روابط با برزیل را در چارچوب همکاری جنوب-جنوب می‌داند. از زمان برقراری روابط چین و برزیل در سال ۱۹۷۴، دو کشور روابط خود را در زمینه های مشترک سیاسی، اقتصادی، علمی و فرهنگی به آرامی توسعه داده‌اند و در بسیاری از موضوعات مهم بین المللی دیدگاه‌های مشابهی دارند.
نگاهی به سیاست تجاری برزیل نشان می دهد اقتصاد برزیل عمدتا بر مبنای حمایت از کالای داخلی و توسعه تجارت با جهان سوم استوار است.
در میان کشورهای در حال توسعه، برزیل همواره داعیه رهبری ابتکار موسوم به همکاری جنوب-جنوب را دارد و از یک دهه اخیر تاکنون همواره جزء ده اقتصاد برتر جهان به شمار می‌آید.
در میان کشورهای آمریکای لاتین، برزیل بزرگترین تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می دهد و یکی از و پرجمعیت‌ترین سرزمینها در آمریکای لاتین به شمار می آید. چین نیز به عنوان متحد برزیل در گروه قدرت های نوظهور اقتصادی موسوم به بریکس به روابط و همکاری دوستانه خود با برزیل اهمیت زیادی می‌دهد.
از همین روز، طبیعی است که لولا داسیلوا بخواهد سکان کشتی اقتصاد کشورش را به سرعت به سمت چین بچرخاند و با احیای دوباره مناسبات دو قدرت اقتصادی در دوسوی کره زمین، بار دیگر طعم توسعه را به مردم کشورش بچشاند.
روابط چین و برزیل
ژائو لیجیان، سخنگوی وزارت امور خارجه چین نیز گفت پکن مایل است با دولت جدید لولا همکاری کند تا همکاری استراتژیک جامع بین چین و برزیل به سطح جدیدی ارتقا یابد.
وی بر تنوع شرکای تجاری و توسعه همکاری ها با کشورهای بزرگ در حال توسعه به عنوان هدف اصلی کشور تاکید کرد. تجلی این تغییر بیشتر در دوران رئیس جمهور لولا داسیلوا صورت گرفت، وی در میان کشورهای در حال توسعه ایجاد روابط مستحکم با چین را ترجیح داد.
برزیل به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای در حال توسعه در نیمکره غربی، اولین کشور آمریکای لاتین است که مشارکت استراتژیک جامعی را با چین ایجاد کرد.
لولا به رغم ژایر بولسونارو رئیس جمهور پیشین برزیل که رویکرد غربی داشت، نگاه به شرق دارد. لولا در دوران ریاست جمهوری خود در برزیل بر توسعه روبط با شرق به ویژه چین تاکید داشت.
اگرچه از دیرباز آمریکا و اروپا از شرکای سنتی برزیل به شمار می آید، برزیل در سال ۱۹۹۹ دچار بحران اقتصادی شدیدی شد. این مساله سبب شد، برزیل تغییر راهبرد دیپلماسی تجاری توسط رئیس جمهور وقت برزیل «هنریکه کاردوسو» را در دستور کار سیاست خارجی خود قرار دهد.
این هدف اساسا به این دلیل بود که روابط نزدیک‌تر با پکن، برزیل را قادر می‌سازد تا آرزوی خود را برای ایجاد یک نظم جهانی چندقطبی جهت ایجاد ائتلافی میان کشورهای در حال توسعه در نهادهای اصلی چندجانبه محقق کند. این همکاری راهبردی می‌تواند در راستای ارتقاء همکاری جنوب-جنوب و تقویت استقلال سیاست های برزیل در نظام بین الملل باشد.
ایناسیو لولا داسیلوا در دور دوم انتخابات برزیل، ژائیر بولسونارو رئیس جمهوری سابق این کشور را که گرایش به سمت آمریکا داشت، شکست داد و به نظر می رسد با بدست گرفتن سکان هدایت برزیل به عنوان بزرگترین قدرت اقتصادی آمریکای لاتین، بخواهد آن را از مسیر گرایش به آمریکا، به سمت توسعه روابط اقتصادی و تجاری با ابرقدرت نوظهور جهان یعنی چین سوق دهد.
در ۲۰۲۱ سطح مبادلات تجاری چین و برزیل به ۱۳۵ میلیارد دلار رسید. به استناد آمارها به رغم شیوع ویروس کرونا سطح مبادلات تجاری دو کشور با افزایش روبرو شده است.
پیروزی لولا در انتخابات
« لولا در آستانه هفتاد و هفتمین سالروز تولدش (۲۷ اکتبر ۱۹۴۵) ، دوباره عنوان کرسی رئیس‌جمهوری برزیل را از آن خود کرد. پس از ماه‌ها رقابت انتخاباتی فشرده، این سیاستمدار کهنه‌کار با شکست «ژائیر بولسونارو» رئیس جمهوری سابق و نه چندان محبوب برزیل، برای سومین بار، رئیس‌جمهوری این کشور پهناور شد. براساس شمارش ۹۹.۹۹ درصد مجموع آرا، لولا با کسب ۵۰.۹ درصد در مقابل ۴۹.۱ درصد ، پیروز شد.
ارتباط چین و برزیل متفاوت با سایر اعضای بریکس، از جمله روسیه و هند است. برزیل بزرگترین کشور در حال توسعه در نیمکره غربی و چین بزرگترین کشور در حال توسعه در جهان است. از نظر جغرافیایی، برزیل از چین فاصله بسیار دارد و هیچ درگیری تاریخی، تهدید امنیتی یا اختلافات ارضی میان دو کشور وجود ندارد. دو کشور روابط رسمی دیپلماتیک را در سال ۱۹۷۴ برقرار کردند اما این روابط به یک همکاری استراتژیک در سال ۱۹۹۳ و در سال ۲۰۰۴ به یک «مشارکت استراتژیک همه جانبه و همیشگی» ارتقا یافت؛ مشارکتی که در آن چین پشتیبانی خود را از شریک بین المللی خود در هر شرایط فراهم می‌کند. بالاترین نماد این همکاری ها نیز سند مشارکت راهبردی جامع دو کشور است که در سال ۲۰۱۲ امضا شد.
به طور خلاصه، برزیل به دلیل دارا بودن ویژگی های سیاسی و اقتصادی ممتاز در آمریکای لاتین، برای چین از اهمیت ویژه برخوردار است. این واقعیت که این کشور پهناور یک قطب بزرگ کشاورزی، دارای منابع عظیم معدنی و بازار داخلی قابل توجهی است و از همه مهمتر از نفوذ منطقه ای قابل‌توجهی برخوردار است، برزیل را تبدیل به متحدی استراتژیک کرده و امضای سند جامع همکاری راهبردی دو کشور در سال ۲۰۱۲ به ابزاری برای افزایش قدرت اقتصادی و سیاسی چین و برزیل در قرن ۲۱ تبدیل شده است. برزیل همچنین همواره کوشیده است گامی مثبت در جهت تغییر سلطه سیاسیت جاری غرب بر کشورهای جنوب یا جهان سوم بردارد. .
